Van Vleuten verlegt de norm

Raymond Kerckhoffs

Consultancy, content and media expert in Pro-Cycling

raymond@cyclingopinions.com

Met vijf zeges in vijf wedstrijden is Annemiek van Vleuten dit seizoen onklopbaar. Met de regenboogtrui om haar schouders staat er tot dusver nog geen maat op de 37-jarige wielrenster uit Wageningen. Hoe ouder, hoe beter. Het lijkt een contradictie wanneer je als wielrenner de vier kruisjes in zicht krijgt, maar bij de Nederlandse wereldkampioene lijkt er nog altijd rek in haar mogelijkheden te zitten.

Voorlopig mogen we concluderen dat in 2020 niemand opgewassen is tegen Van Vleuten. Zodra de weg omhoog gaat, degradeert ze haar concurrentes. Al haar vijf overwinningen behaalde ze na een indrukwekkende solo. Hoe zwaarder, hoe beter. Een stelling die ze direct na de finish van een kurkdroge editie van de Strade Bianche op het prachtige Piazza del Campo in Siena bevestigde. De loodzware omstandigheden met temperaturen die tot tegen de veertig graden Celsius opliepen, nam ze voor lief. ,,Iedereen klaagt vooraf dat het zwaar wordt. Ik draai het juist om. Ik weet dat de concurrentie het zwaar gaat krijgen onder deze extreme omstandigheden. Ik weet echter ook dat ik in het voordeel ben tegenover mijn rivalen wanneer het een uitputtingsslag wordt. Daarom motiveren deze elementen me.”

Juist met deze instelling heeft Van Vleuten de norm in het vrouwenwielrennen verlegd. Nu het eerste deel van de ‘Kalender van de Hoop’ erop zit met drie koersen in het Baskenland en de Strade Bianche weet de concurrentie het in ieder geval zeker; de lat op de trainingen moet hoger gelegd worden. Wil je mee met Van Vleuten dan zul je je eigen grenzen moeten verleggen. Een wijsheid waaraan de kopvrouw van Mitchelton-Scott inmiddels al vijf jaar werkt.

Een operatie aan haar liesslagader en haar ambitie om van het klassieke naar het rondewerk over te stappen zorgden in 2015 voor de ommekeer. Stap voor stap werd de omvang van haar trainingen vergroot en hoogtestages in haar programma ingelast. Ieder jaar werd Van Vleuten belastbaarder en kon ze zwaarder trainen. Vrouwen roepen al snel dat ze niet zo’n lange trainingen als mannen hoeven te doen omdat hun wedstrijden korter zijn. Een stelling die de huidige wereldkampioene in samenwerking met trainer Louis Delahaije heeft weerlegd. Inmiddels maakt ‘La Van Vleuten’ ook al zo’n 1000 à 1100 trainingsuren, waardoor ze in de buurt van de mannen komt. Het bewijst Delahaije’s stelling dat voor mannen en vrouwen dezelfde trainingswetten gelden. Een hoge omvang is ook voor vrouwen de sleutel tot beter worden. Zolang de renster dit natuurlijk aankan.

Velofacts maakte afgelopen winter een overzicht van het aantal kilometers dat de bekende wielrenners sinds de kerst tot begin februari hadden afgelegd. Achter Tour de France-winnaar Egan Bernal stond Van Vleuten als tweede op deze lijst, wat haar trainingsethos typeert. Nadat ze in januari 2019 al met de mannen van Mitchelton-Scott meeging op trainingskamp in Portugal, maakte ze nu opnieuw in de winter haar kilometers met haar mannelijke collegae in Sicilië. Juist onderweg met mannen als Adam en Simon Yates moet ze keihard werken, maar dit is dan ook haar sterke basis voor een goed jaar.

Het geheim van Van Vleuten is: op hoogte trainen, koersen en weer op hoogte trainen. Dat stramien herhaalt ze drie à vier keer in een seizoen. Juist die opeenstapeling van hoogtestages heeft een ongekend positief effect op haar. Zo was ze dit jaar al in Colombia (januari), Tenerife (maart) en vlak voor het recente vierluik in Livigno (juli).

Het Nederlandse tijdschrift Bicycling verzamelde de Strava-cijfers van Annemiek van Vleuten (zie de tabel die Bicycling maakte onder aan dit artikel). Het bewijst dat ze ieder jaar alleen maar harder werkt, haar grenzen verlegt en daar juist de vruchten van plukt.

De volgende WorldTour-wedstrijd op de ‘Kalender van de Hoop’ is de GP Plouay op 26 augustus. Van Vleutens directe concurrente Anna van der Breggen gaat in deze tussentijd 20 dagen op hoogtestage in het Oostenrijkse Kühtai. Met een tweede, derde en vierde plaats is de olympisch kampioene de herstart na de Corona-break goed begonnen. Maar de kopvrouw van Boels-Dolmans weet ook dat er nog werk aan de winkel is wanneer ze straks op bijvoorbeeld het WK in het Zwitserse Martigny de strijd met Van Vleuten wil aangaan. De afgelopen vier wedstrijden hebben duidelijk gemaakt dat de lat in het vrouwenwielrennen door de wereldkampioene opnieuw een stuk hoger is gelegd.  

Kilometers per jaar

2014: 14.815 km
2015: 18.905 km
2016: 24.067 km
2017: 23.137 km
2018: 22.242 km
2019: 29.325 km

Hoogtemeters per jaar

2014: 163.005 hm
2015: 254.222 hm
2016: 339.940 hm
2017: 279.856 hm
2018: 283.209 hm
2019: 442.313 hm

Trainingsuren per jaar

2014: 516 uur
2015: 747 uur
2016: 896 uur
2017: 878 uur
2018: 798 uur
2019: 1071 uur

(Bron cijfers Bicycling)