Afscheid bij De Telegraaf

Na ruim 25 jaar voor De Telegraaf te hebben gewerkt is het voor mij tijd om nieuwe stappen te zetten. Per 1 april 2020 (nee, geen grap) verlaat ik de krant die het mogelijk heeft gemaakt mijn jongensdromen te realiseren.

Het afgelopen jaar, waarin ik als parttimer voor 50% werkte, heeft mij geleerd dat er in de snel veranderende mediawereld ongekende mogelijkheden liggen wanneer je vooruitstrevend durft te denken. Dat je met vernieuwingen een groter bereik realiseert dan door in het oude te blijven hangen. Het werd me duidelijk dat het ondernemen me beter ligt dan het overleven. Want dat laatste is waar de meeste dagbladen tegenwoordig mee te dealen hebben. Er kan steeds minder, er moet steeds meer.

Voor de start van een rit in de Tour de France. FOTO: WOUTER ROOSENBOOM

Daarbij voelde ik dat De Telegraaf het laatste anderhalf jaar, als gevolg van een ander beleid op de sportredactie, steeds minder mijn krant werd. Ik zag het dna dat ‘Wakker Nederland’ zo groot maakte in rap tempo verdwijnen.

Ik heb lang nagedacht over deze stap. Het is dan ook een weloverwogen, rationele keuze. Toch voelt het afscheid dubbel. Enerzijds is het een opluchting, vanwege de ongekende vrijheid waarmee ik nu aan de slag ga. Anderzijds sluit ik een periode van een kwart eeuw af waarin ik een heel hechte relatie met mijn werk had.

Dit was namelijk geen baan, maar een wijze van bestaan. Een leven waarin ik ‘blauw-geel’ bloed door mijn aderen had stromen en voor de buitenwereld vooral ‘Raymond van De Telegraaf’ was. Het deed me dan ook goed om bij de aankondiging van mijn afscheid uit de mond van de hoofdredactie te horen dat op de Basisweg de deur altijd voor mij open staat.

Weggaan bij De Telegraaf betekent zeker niet dat ik de sportjournalistiek of het wielrennen verlaat. Als consultant en content- en mediaexpert in Pro-Cycling ga ik me breder oriënteren. Diverse nieuwe projecten zijn reeds uitgezet, terwijl er ook afspraken zijn met een aantal bekende mediatitels. En ik wil meer tijd vrij maken voor een aantal eigen initiatieven zoals myCols en CyclingOpinions. In deze maanden wil ik echter vooral ontdekken welke uitdagingen ik de komende jaren wens aan te gaan.

Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken De Telegraaf te bedanken voor alle kansen die ik er mijn halve leven heb gekregen. De teller staat inmiddels op 30 Tour de Frances, vijf Olympische Spelen, een WK en EK voetbal, tientallen WK’s wielrennen en meer dan honderd wielerklassiekers. Ik kijk terug op ongekend mooie reportages, waarbij exclusieve interviews, grote primeurs en verrassende onthullingen steeds mijn drijfveer waren. Bij De Telegraaf was alles mogelijk, als je maar terugkwam met een mooi, exclusief verhaal. Die onderscheidende journalistiek bedrijven is steeds mijn streven geweest – en zal dat altijd blijven.

Als journalist van De Telegraaf heb ik, kortom, schitterende jaren gekend. Er zijn vele vriendschappen gesloten. Mensen die voor mijn altijd een plek in mijn hart zullen hebben. Misschien concludeer ik in de toekomst wel dat dit de mooiste jaren uit mijn leven waren, al zit ik nog boordevol plannen. Het leven is te kort om voortdurend op het vertrouwde terug te vallen. Verfrissing kan juist verrijkend zijn.

Via sociale media zal ik nog vele verhalen, foto’s en video’s van mijn hand verspreiden. Via mijn nieuwe e-mailadres raymond@cyclingopinions.com blijf ik bereikbaar. Ook mijn mobiele nummer verandert niet. In de buurt van het wielerpeloton zal ik nog altijd een groot deel van het jaar te vinden zijn. Want een aantal zaken in mijn leven mag dan veranderen, veel blijft ook vertrouwd.

0 0 votes
Artikel waardering
Abonneren
Abonneren op
guest
1 Reactie
oudste
nieuwste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Ron Couwenhoven
Ron Couwenhoven
01-03-2020 11:10

Tragisch voor De Telegraaf waar men de beste wielerverslaggever van het land bureaudienstjes wilde laten verrichten in plaats van hem achter het peloton aan te sturen. Gelukkig kunnen we van Raymond’s kennis blijven genieten via deze website.