Sunweb speelt met vuur op top Stelvio

Raymond Kerckhoffs

Consultancy, content and media expert in Pro-Cycling

raymond@cyclingopinions.com

Op de SS301 net voor het gehucht Isoloccia zet Wilco Kelderman zijn masker af. Op 18,4 kilometer van de streep komt zijn ploegleider Luke Roberts naast hem rijden, geeft hem een bidon en drukt vervolgens het gaspedaal diep in om ploegmaat Jai Hindley bij te staan. Dat zijn ploegleider hem zo achterlaat, zorgt bij Kelderman voor frustratie, onmacht en wanhoop. Hij heft zijn rechterhand omhoog, waarmee hij duidelijk lijkt te maken dat hij zich totaal niet kan vinden in de ploegtactiek.

Natuurlijk kun je bij de finish in Laghi di Cancano de conclusie trekken dat de tactiek van Team Sunweb toch succesvol is. Jai Hindley wint de koninginnerit van deze Giro d’Italia, terwijl Wilco Kelderman ‘eindelijk’ de roze leiderstrui van Joao Almeida heeft overgenomen.

Vraag is echter wat het resultaat van deze bergrit zondag aan de Dom in Milaan waard is? De Duits/Nederlandse ploeg heeft vol ingezet op de eindzege in de Italiaanse ronde. Wanneer je die keuze maakt, telt alleen het allerhoogste. Met Kelderman ‘slechts’ twaalf seconden voor op Hindley en vijftien tellen op de Brit Tao Geoghegan Hart en daarnaast ook nog eens heibel binnen de gelederen, is het nog lang niet zeker of Kelderman zijn naam in de ‘Trofeo Senza Fine’ kan graveren.

De slotweek van een zware ronde als de Giro d’Italia toont altijd in alle eerlijkheid de krachtsverhoudingen aan. Op de Passo dello Stelvio kregen we eigenlijk een bevestiging wat we zondag op weg naar Piancavallo al dachten te zien: Geoghegan Hart en Hindley toonden daar al aan de beste klimmers van deze ronde te zijn.

Op het moment dat Kelderman op vijf kilometer van de top van de Stelvio moet lossen bij heet Ineos-tweetal Rohan Dennis (ongekend sterk) en Tao Geoghegan Hart en ploegmaat Jai Hindley, maakt de technische staf van Sunweb de juiste beslissing. Hindley moet de twee Ineos-renners bergop volgen en Kelderman moet in zijn eigen tempo naar boven klimmen. Op dat moment kun je nooit weten of de 29-jarige Nederlander op de hoogste pas van Italië daadwerkelijk breekt en de spreekwoordelijke man met de hamer tegen komt.

Na de 42 haarspeldbochten op de 2758 meter hoge top van de Stelvio moet de ploegleider van Sunweb echter wel een balans opmaken. Daar moet je voor een tactiek durven te kiezen en niet op twee gedachten hinken. Kelderman telt in het sneeuwlandschap slechts 44 seconden achterstand op de drie koplopers en rijdt op dat moment virtueel in het ‘maglia rosa’ met een voorsprong van een kleine twee minuten.

Op dat moment had de Sunweb-ploegleiding altijd moeten ingrijpen om Hindley te laten wachten op Kelderman. Voorbij de top van de Stelvio zijn immers open stukken waar de wind altijd vrij spel heeft. In de afdaling zijn ook een aantal ‘bijtrap-momenten’ en de acht vlakke kilometers in de vallei richting de slotklim van Torri di Fraele wegen in je eentje fysiek en mentaal loodzwaar.

Het is dan ook logisch dat Kelderman op het moment dat de ploegleiderswagen hem bij het binnen rijden van de vallei in de steek laat, een morele mokerslag krijgt. Zijn wegwerpgebaar richting ploegleider Luke Roberts tekent zijn ongenoegen. Het voelt als een motie van wantrouwen. Hij is toch met minuten voorsprong de ‘virtuele’ leider in de ronde en hij heeft van de drie overgebleven kandidaten voor de eindzege toch veruit de beste tijdrit in de benen met het oog op de beproeving tegen de klok op de slotdag in Milaan.

Speelt het binnen Team Sunweb dat Kelderman in tegenstelling tot Hindley na dit seizoen de ploeg verruilt voor een beschermde rol bij Bora-Hansgrohe? Hij moest op 18 juni in de media vernemen dat er na dit seizoen geen plek meer voor hem bij Sunweb is. Dit terwijl Kelderman zelf niet beter weet dan dat er een gesprek staat gepland over zijn toekomst tijdens zijn hoogtestage in juli. Dat hij vervolgens voor de Tour de France wordt gepasseerd is ook een verrassing, al ziet hij wel snel de uitdaging om met deze sterke ploeg in de Giro d’Italia te starten.

Nadat zijn ploegleiderswagen hem passeert, verspeelt de in Amersfoort geboren wielrenner moederziel alleen op het vlakke terrein nog eens een dikke minuut. Wanneer Pello Bilbao en Jakob Fuglsang hem passeren en direct achterlaten, lijkt hij definitief te kraken. Hoe hij vervolgens toch de veerkracht vindt om weer een goed ritme te vinden verdient alle respcet. Al verliest hij uiteindelijk in de slotkilometer nog 40 seconden en passeert hij de finish op 2’18 na beide koplopers.

De tweede tactische fout die Sunweb maakt is om Hindley op de slotklim niet in de aanval te laten gaan. Als de Australiër de energie nog had, dan had hij zeker afstand van zijn Britse medevluchter moeten nemen. Dat de renner uit Perth dit niet eens geprobeerd heeft, bewijst dat deze optie nooit overwogen is. Nu staat Ineos-gelegenheidskopman Geoghegan Hart in het klassement slechts vijftien tellen achter Kelderman en drie van Hindley.

Nog steeds heeft Team Sunweb de kans om deze Giro d’Italia te winnen in eigen hand. Vrijdag wacht een 251 kilometer lange sprintersrit. Zaterdag vindt de laatste bergrit plaats. Voor Kelderman lijkt het een voordeel dat er een streep door het oorspronkelijke parcours met de Agnello en Izoard is gezet. Nu moet drie keer naar Sestrière worden geklommen, wat meer geleidelijke en mindere steile klimmen zijn. Daar komt hij met zijn 1,85 meter lengte en gewicht beter tot zijn recht tegenover zijn twee kleinere en lichtere opponenten.

Anderzijds weten we dat in de slotdagen van een grote ronde niet alleen het talent voor een bepaald terrein, maar vooral de frisheid de belangrijkste factor is. Waar Kelderman in de eerste helft van deze Giro bergop de beste renner was, is de rit over de Stelvio zo eerlijk om Hindley en Geoghegan Hart als de beste renners van deze slotweek aan te wijzen.

Wanneer Kelderman zaterdag op Sestrière zijn verlies binnen de minuut weet te beperken, dan moet hij in staat worden geacht om de eindzege net als Tom Dumoulin in 2017 in de tijdrit in Milaan veilig te stellen.