Consultancy, content and media expert in Pro-Cycling
raymond@cyclingopinions.com
Nee, er is geen vijzel in haar die twijfelt. Sportjournaliste Renate Verhoofstad hoeft geen seconde na te denken wanneer ze de vraag krijgt of Milaan-Sanremo uitgesteld kan worden tot het najaar. Nee, stelt ze onverbiddelijk, de Italiaanse klassieker hoort in het voorjaar te zijn. Traditioneel is ‘La Classicissima’ de eerste grote koers van het jaar. Een wedstrijd die de wielerlente inluidt. Niet voor niets is de koosnaam ‘La Primavera’, wat letterlijk vertaald vanuit het Italiaans het voorjaar betekent. Verplaats je deze klassieker naar een ander tijdstip in het jaar, dan wordt het gewoon een koers van A naar B. Alle grandeur is dan verdwenen…
In het NOS/EO Langs de lijn Sportforum frons ik maandagavond mijn wenkbrauwen wanneer Renate haar afkeer voor het uitstellen van Milaan-Sanremo uitspreekt. Nu heb ik haar als sportjournaliste hoog staan en als kenner van de Italiaanse sport (acht jaar lang woonde ze in Lucca) zijn er in Nederland weinig mensen beter ingevoerd. Toch ben ik het ditmaal niet met haar eens. Natuurlijk hoort voor ons romantici de bloesem aan bloemenriviera bij Milaan-Sanremo, maar wielrennen is anno 2020 veel meer dan alleen romantiek. Het is ook topsport waar keiharde valuta in omgaat.
FOTO: RAYMOND KERCKHOFFS
Nood breekt wetten. Alle verplaatsingen van grote koersen naar een later tijdsbestek zijn een noodgreep. We weten dat planning een steeds belangrijker onderdeel voor wielrenners wordt in hun jacht naar goede prestaties. Daarom komt het niemand goed uit wanneer er grote wedstrijden vanwege het coronavirus verplaatst worden naar een later tijdstip.
In de drukke wielerkalender 2020 zijn na Luik-Bastenaken-Luik, in de eerste twee weken van augustus, in september en voor en na de Ronde van Lombardije nog mogelijkheden om sommige wedstrijden in te halen. Voor organisatoren is het verplaatsen van hun wedstrijd een laatste gelegenheid om hun verliezen nog enigszins in te dammen. Om televisiegelden binnen te krijgen. Om sponsorinkomsten veilig te stellen, maar ook om nog een hoofdstuk bij te schrijven in de historie van hun koers.
Het is veel te simpel voor ons om nu te roepen dan maar een jaartje overslaan. Daarvoor zijn de financiële consequenties voor de meeste organisatoren té groot en voor sommigen zelfs funest. Natuurlijk is sport slechts een bijzaak in de vreselijke ellende die het coronavirus nu wereldwijd verspreidt. Maar we moeten wel vooruit blijven kijken en naar oplossingen blijven zoeken.
Op de een of andere manier spookt de editie van Luik-Bastenaken-Luik in 1945 door mijn hoofd. Op 5 augustus 1945, zo’n drie maanden na afloop van de Tweede Wereldoorlog, werd door het totaal vernietigde slagveld van het Ardennenoffensief deze voorjaarsklassieker in hartje zomer gereden. Een heroïsche editie die de bevolking na deze zware periode afleiding en moed bracht. Nu mogen we de uitbraak van het coronavirus natuurlijk niet met een wereldoorlog vergelijken, maar het organiseren van uitgestelde wedstrijden geeft natuurlijk wel een positief signaal naar iedereen.
FOTO: RAYMOND KERCKHOFFS
Daarbij denk ik dat een Strade Bianche, Milaan-Sanremo en mogelijk nog andere uitgestelde klassiekers ook hun waarde in het najaar blijven houden. Het zullen nooit wedstrijden van A naar B worden omdat er altijd het etiket van de betreffende klassieker op deze koers blijft kleven. Win je in augustus Milaan-Sanremo jaargang 2020, dan sta je toch in het rijtje met alle grote kampioenen. Je zult toch op de Poggio met de besten omhoog moeten en je op de Via Roma de rapste moeten tonen. Hetzelfde geldt voor de stadsmuur van Santa Caterina in Siena die de laatste beproeving in de Strade Bianche is.
Als eenmaal die koersen in augustus, september en oktober in volle finale zitten, dan ben ik ervan overtuigd dat de adrenaline weer door ons lijf giert. Dan schreeuwen we vanuit onze zetel Tom Dumoulin, Tiesj Benoot, Niki Terpstra en Greg van Avermaet gewoon weer naar voren. Misschien maakt al die najaarsromantiek de winter straks een stuk korter.