‘Opgever’ zegeviert in eerste Tour

Tour-geschiedenis

Ron Couwenhoven

Wielerverslaggever De Telegraaf 1970-1986

Om dit koersloze tijdperk door te komen is hier een terugblik op de oertijden van het wielrennen: In de serie Tourhistorie, de Tour van toen met foto’s en vaak onbekende feiten over de eerste dertig jaar van de Tour de France (1903 tot 1932).

Dit fotoboek maakte ik in 2006 in een oplage van precies 1 (één) exemplaar. Het bleek te kostbaar om het uit te geven, maar hier is het dan: Tour de France 1903 – 1932. Elke dag een aflevering. Hieronder deel 1.

Zestig renners fietsten woensdag 1 juli 1903 de duistere nacht in toen George Abran bij  café Le Reveil Matin in Montgeron bij Parijs het startsein gaf voor de eerste Tour de France. De renners stonden voor een monsteropgave van zes etappes, waarvan er vier langer waren dan vierhonderd kilometer. Tussen de ritten werden telkens drie tot vier rustdagen ingelast.

Maurice Garin, een 30-jarige ex-schoorsteenveger uit Lens in Noord-Frankrijk, zette gelijk de toon. De kampioen uit de oertijd van het wielrennen won de rit Parijs-Lyon over 467 kilometer in 17 uur 45 minuten en 13 seconden.

Hij stond de leiding niet meer af en won op zijn La Française-fiets ook de twee laatste ritten. In Parijs werd hij als een held ontvangen. Zijn ploegmaat Lucien Pothier, een ex-slagersknecht uit Sens, werd tweede en Fernand Augereau eindigde als derde.

Opmerkelijk was de ritoverwinning van de Zwitser Charles Laeser in Bordeaux. Hij gaf op in de rit naar Toulouse, maar maakte net als Hippolyte Aucouturier gebruik van zijn recht in de volgende etappe weer te starten. Alleen in de slotrit naar Parijs mochten de ‘opgevers’ niet meer meedoen. Laeser won won de 268 kilometer lange rit naar de wijnstad met 4’03 voorsprong op de Belg Julien ‘Samson’ Lootens. Aangezien hij ook de eerste was die meer dan 30 km/u had gereden had hij de 700 goudfrank die hij toen in ontvangst mocht nemen zeker verdiend.

Met Maurice Garin (1871-1957) kreeg de eerste Tour de France een winnaar die al mateloos populair was door zijn zeges in Bordeaux-Parijs (1902), Parijs-Roubaix (1897 en 1898) en later de 1200 kilometer lange Parijs-Brest-Parijs van 1911.