Machtsvertoon op de Grand Colombier

In de Pyreneeën baalde hij een beetje van zijn eigen niveau. Daarom besloot hij in dienst van Primoz Roglic te gaan rijden. Zaterdag domineerde hij in de harde finale door de straten van Lyon, waarin hij toppers als Egan Bernal, Julian Alaphilippe, Peter Sagan en olympisch kampioen Greg van Avermaet aan banden legde. Zondag zagen we op de Grand Colombier een hele beste Tom Dumoulin. Dus de brief gaat naar hem.

Beste Tom,

Tom Dumoulin op de Grand Colombier.
FOTO: RAYMOND KERCKHOFFS

Zo Tom, het was zo ver. Op de Grand Colombier zagen we eindelijk de Dumoulin die iedereen zo graag ziet: zelfbewust en dominant. Drie kilometer voor La Sapette, het laatste gehucht voor de top van de col, viel Adam Yates aan. George Bennett, die een kilometer eerder, de alweer indrukwekkende Wout van Aert aan kop had afgelost, moest terug. Jij nam over. En dat deed je met veel overleg en klasse. Langzaam voerde je het tempo nog wat op. De Brit reed vijftig meter weg. Meer niet. Roglic zat als een blok in jouw wiel. Sep Kuss volgde hem als laatste reserve in dit machtsvertoon van Jumbo-Visma. Liefst zeven kilometer hield je het vol. Op stukken met negen procent stijgingspercentage versnelde je naar 25 kilometer per uur! Yates boog het hoofd op 5900 meter van de meet.

Je bleef op kop knallen tot 614 meter voor de streep. Daar maakte Primoz Roglic de enige fout op deze dag: hij viel te vroeg aan in zijn begeerte naar de ritzege. Pogacar zat gelijk in zijn wiel. Richie Porte ook. Het was te ver, waardoor zijn landgenoot hem nog kon kloppen en vier seconden kon inlopen dankzij de tijdvergoeding op de meet. Dat was jammer, want er was nog geen enkele reden voor Primoz om al in het offensief te gaan. Jouw tempo was nog steeds hoog. De tien man zaten allemaal a bloc aan de wielen. De demarrage van Roglic verraste ook Sepp Kuss. Hij kreeg nauwelijks gelegenheid om de spurt aan te trekken, hoewel hij nog een poging deed. Voluit sprintende kwam hij op 450 meter op kop. De weg liep nog steeds steil op. Het was duidelijk dat hij dit niet kon volhouden. Pogacar profiteerde volop. Hij zat de hele dag in comfortabel in het wiel en greep zijn kan in de laatste dertig meter: tweede ritzege.

Wout van Aert beukt op kop en rijdt Egan Bernal en Nairo Quintana in de vernieling.
FOTO: PAULINE BALLET / ASO

Jij kwam zelf als twaalfde over de streep op een half minuutje. Dat was genoeg om de top tien weer binnen te stappen. En het ziet er naar uit dat de weg omhoog de komende week nog verder zal worden ingezet. Je was vandaag goed genoeg om te winnen als je je niet volledig had opgeofferd voor Roglic. Deze ijzersterke prestatie vormde het slot van een ijzersterke dag, waarop vrijwel iedereen werd uitgeschakeld voor de eindoverwinning met uitzondering van Tadej Pogacar, die zich nog eens nadrukkelijk als de voornaamste uitdager van Primoz Roglic presenteerde.

De Grand-Colombier.
FOTO: ALEX BROADWAY / ASO

Maar met Egan Bernal en Nairo Quintana werden jullie van twee lastige tegenstanders verlost. De Colombiaanse Tourwinnaar van vorig jaar verloor zeveneneenhalve minuut. Hij vertoonde op de Montée de la Selle Fromentel al de eerste tekenen van een aankomende inzinking. Hij reed er slordig aan het staartje van de groep die toen nog uit dertig man bestond en hij had nog maar drie man van zijn Ineos-ploeg bij zich. De oorzaak van de ondergang van Bernal lag in de twee uur durende sprint van de start naar Artemarte op de kruising van de D904 en de D31, die de berg opliep. Het dorp lag 98,5 kilometer na de start en werd al na twee uur (!) bereikt. Dat betekende een uurgemiddelde van 49 kilometer en 980 meter! De voorsprong op het snelste tijdschema, dat op 40 kilometer per uur was opgesteld, was al dik 25 minuten.

Dit was een knalvertoning, zoals er nog maar weinig zijn geweest in de Toour de France. Het betekende twee uur lang voluit gaan op de zwaarste versnelling. In Artemarte begon de weg onmiddellijk te stijgen, zodat er overgeschakeld moest worden op klein, kleiner, kleinst met hellingspercentages van 14,5 tot liefst 22 procent. Dat was teveel voor Egan. De Jumbo-trein denderde onder leiding van Tony Martin fullspeed over de wegen. De Duitser overtrof zich zelf, want op op de Fromentel bleef hij lang op kop. Daarna liet Robert Gesink het tempo niet verslappen.

Tony Martin en Robert Gesink bepalen het tempo.
FOTO: PAULINE BALLET / ASO

De ploeg lag de hele rit in slagorde op kop. Op de col de la Biche, zeven kilometer lang, bleef Gesink nog lang doorzetten. Daarna was het de beurt aan Wout van Aert. Onderin de col de Grand Colombier nam hij het commando over. Het tempo van de Belg was zo hoog dat niemand het in zijn hoofd haalde om aan te vallen. Op 13 kilometer van de top was het over en uit voor Bernal. Michal Kwiatkowski en Jonathan Castroviejo bleven bij hem, maar het trio stond stil. De Ineos-kopman kon niet meer. Nairo Quintana was er toen ook al af. Hij werd nog gehinderd door de zware val in rit nummer 13, die Bauke Mollema en Romain Bardet tot opgeven dwong. En de andere concurrenten vielen verder terug. Rigoberto Uran staat op anderhalve minuut Miguel Angel Lopez nog vijftien seconden verder. Ze konden deze loodzware dag alleen maar volgen.

De oude Pierre Rolland werd al laatste van acht vroege vluchters opgeraapt en gelijk ter plaatse gelaten. Dertien man reden er nog op kop toen Wout van Aert zich op 8700 meter van de top aan de kant zette. Hij besteedde de rest van de rit aan het bezichtigen van de ondergang van Egan Bernal. Bij de dertien overlevers waren jullie nog steeds met zijn vieren: Roglic, Bennett, Kuss en jij.

Jumbo-Visma heeft nog niet afgerekend met Tadej Pogacar.
FOTO: PRESSE SPORT / ASO

Maar ook George Bennett had te lijden gehad van het tempo dat eerst door Martin en Gesink werd opgezwiept en daarna door Wout. Tja, wie zat er niet in de problemen bij al dat geweld? Jij in elk geval niet Tom. Je zit ongetwijfeld op het niveau dat je zo graag wilde voor je de Pyreneeën inging. Ik denk dan ook dat de ploegtaktiek voor de Alpenritten vanaf dinsdag weer moet worden bijgespijkerd. Sepp Kuss moet niet meer als laatste in reserve worden gehouden. Die taak moet bij jou gelegd worden. Je rijdt er sterk genoeg voor en aan jouw zelfvertrouwen zal nu wel niks meer mankeren.

De klus, die moet worden geklaard, is duidelijk. Tadej Pogacar moet geremd worden met zijn explosieve demarrages. Hij kwam daar niet aan toe zo lang jij op kop reed. Primoz lijkt ook niet in staat hem te lossen. Dus het zal zaak zijn de koers gesloten te houden bij de bergaankomsten. Dat betekent temposlagen van het niveau dat we vandaag gezien hebben.Ik ben trouwens benieuwd hoe ver jij nog gaat stijgen in het klassement. Want dat er inzit is na deze zondag wel duidelijk.

5 7 votes
Artikel waardering
Abonneren
Abonneren op
guest
1 Reactie
oudste
nieuwste meest gestemd
Inline Feedbacks
View all comments
Adri
Adri
15-09-2020 06:36

Ze zouden beter van Aert wat sparen voor de laatste klim.